Keukentafelgesprekken
Wat is de Wmo?
Dat is de wet die op 1 januari 2015 is ingegaan. Wmo staat voor: Wet voor maatschappelijke ondersteuning. In deze wet staat hoe de jeugdzorg, het maatschappelijk werk, de persoonlijke begeleiding en de huishoudelijke hulp zijn geregeld. Verder staat er in dat de gemeente voor de uitvoering verantwoordelijk is en vaststelt hoeveel hulp iemand krijgt en wat het mag kosten. Daarvoor worden er keukentafelgesprekken gevoerd. Wat dat is, lees je verderop in dit blog.
Vanaf de start van de wet, is er veel onduidelijkheid en ontevredenheid. Dat geldt voor de cliënten, de zorgverleners en de gemeenten. Er zijn problemen die variëren van minder hulp, geen hulp, het betalen van een hoge eigen bijdrage tot aan gerechtelijke procedures tegen de gemeenten. Daar heeft niemand wat aan.
Wat is de praktijk? De administratie bij de gemeenten is vaak niet in orde.
Veel gemeenten hebben achterstand en hebben geen specialistische kennis van jeugdzorg, maatschappelijk werk en persoonlijke begeleiding. Dat mensen niet weten wat ze moeten betalen en gemeenten niet over de juiste kennis beschikken, levert klachten op en op dit moment regent het gerechtelijke procedures/bezwaarschriften. Het spreekt vanzelf dat dit de overheid – lees de burgers – nu en in de toekomst veel geld kost.
Wat kan de rol van de zorgprofessional bij die keukentafelgesprekken zijn? Hieronder meer info over het keukentafelgesprek en hoe belangrijk de zorgverlener daarbij is.
Het keukentafelgesprek
Dit is het gesprek tussen de gemeente en de cliënt, waarbij de cliënt duidelijk maakt wat zijn klacht is en welke hulp hij nodig heeft. Iedereen die een beroep doet op de Wmo heeft recht op een keukentafelgesprek. Voor de gemeente is dit een plicht. In dit gesprek mag de cliënt zich daarbij laten ondersteunen door anderen.
De gemeente bepaalt op basis van dit gesprek, welke zorg de cliënt krijgt en geeft hiervoor een beschikking af.
Verder bekijkt de gemeente in hoeverre de cliënt nog kan bijdragen aan de maatschappij – dat heet participatie. Elke inwoner is onderdeel van de maatschappij en hoort erbij. Dat is een mooi uitgangspunt.
Bijvoorbeeld: Mevrouw Jansen zit in een rolstoel en kan nauwelijks lopen. Toch kan ze een goede voorleesmoeder zijn op de basisschool. Dat betekent dat het vervoer goed geregeld moet worden.
Het keukentafelgesprek is dus erg belangrijk. Maar zo’n gesprek voeren, kan een cliënt in een groot aantal gevallen niet zelf. Ze kunnen zich in die gevallen laten bijstaan door een mantelzorger en/of een onafhankelijk zorgprofessional.
Wat doet de zorgprofessional?
De zorgprofessional kan ervoor zorgen dat het gesprek tussen de gemeente en de cliënt goed verloopt. Hij zorgt voor duidelijkheid voor de cliënt en formuleert de beperking naar de gemeente.
Samengevat:
• Voor de cliënt is het belangrijk dat er een goede beschikking komt.
• Voor de gemeente is het belangrijk dat er geen klachten en bezwaarschriften komen.
• Voor de overheid/burger is het belangrijk dat het belastinggeld goed wordt besteed.
• Voor de zorgprofessional is het belangrijk om de spil in dit geheel te zijn.
Het volgend nummer van Wmo-weetjes gaat over schokkende procedures naar aanleiding van Wmo-beschikkingen.
Wil je ook Wmo-weetjes ontvangen? JA
Heb je als zorgprofessional ervaring met de Wmo? Log in en zet je reactie bij dit artikel.
