Hij extravert, gevoelig, enthousiast en gedreven
Zij introvert, invoelend, zoeker
zij hield vooral van zijn gevoelige kant
daarin zocht ze de verbinding waar ze zo naar verlangde
hij viel vooral op haar buitenkant
ze kregen twee kinderen
een extravert blij enthousiast kind
en een introvert gevoelig kind
hun wereld veranderde
carrière, geldelijk succes en materiele zaken
zij miste de verbinding
zijn succes en stress namen toe
ze werd ziek
zij vroeg hem naar zijn hart te luisteren
Maar nóg meer van alles lokte
thuis was niet veilig meer
Haar duistere nacht van de ziel kwam op het moment
dat hij niet voor zijn gezin kon kiezen
En zij weer in verbinding kwam met haar essentie van liefde
En hen beiden kon zien
Teveel met hun buitenwereld
Te weinig aandacht voor hun eigen en elkaars binnenwereld
De liefde voor zichzelf verdiepte eveneens haar liefde voor hem
Hij kon haar niet herkennen, de afstand was te groot
Zij koos en liet los uit liefde
Haar grootste offer en tevens meest verheffende ervaring
Jaren later
Het introverte kind – inmiddels volwassen geworden – ervoer zijn nacht van de ziel
Op een moment dat niets er meer toe leek te doen
koos het voor het leven en ontdekte zijn eigen zelfhelende kracht
wist de diepe pijn van een ver verleden te helen
Beide kinderen – nu volwassen – begrijpen elkaar niet
De geschiedenis herhaalt zich – of zet het zich voort?
De een praat vanuit zijn hart, heeft leren luisteren naar zijn ziel
de ander heeft zijn leven gevormd om de pijn heen… mentaal sterk
De gevoeligheid die het van jongs af had
wil zich ontwikkelen, laat zich nu niet wegdrukken
Zijn eigen gekwetste kindsdeel wordt zichtbaar in de ogen van die ander
intens verlangend naar verbinding
zich echter verliezend in verwachtingen en onderdrukte ‘ik’-kracht
een illusionaire werkelijkheid in stand houdend
Hoe lang nog?
Het hart zal blijven aankloppen… ‘hallo…. Ik ben er ook nog, je bent veilig’
De volwassene mag het gekwetste kind in zichzelf
met zijn boosheid en verdriet erkennen
en het de veiligheid geven waar het zo naar verlangt.
De pijn van hun volwassen kinderen is háár pijn, is zíjn pijn
Zij kan hen zien in een verbondenheid van Licht en liefde. Zij kan alleen maar vertrouwen dat het ego zich op het juiste moment zal kunnen openstellen voor de energie van het hart en zijn ware potentie en zuivere kracht zal kunnen manifesteren. Dat beide kinderen in zichzelf een creërende kracht van hogere orde zullen vinden, de lagere emoties van de persoonlijkheid overstijgend en hun ware essentie in hun menszijn kunnen manifesteren.
Generatie op generatie bleven we strijden, elkaar pijn doen. Op het moment dat wij onszelf niet alleen als slachtoffer, maar ook als dader kunnen zien, zullen we de strijdbijl met alle liefde die in ons is kunnen begraven. Het is nu tijd, liefde wint terrein, het Licht is niet tegen te houden. De strijd tussen macht en onmacht, mannelijk en vrouwelijk, ego en hart, is geslecht. Laten wij elkaar nu maar eens zien door de ogen van het hart, te beginnen bij onszelf, opdat onze kinderen en hún kinderen eindelijk vrij kunnen zijn.
De tijd is nu!
©Tineke Kleine Deters
